Dr inż. Wiktor Kasprzyk w 2009 roku ukończył studia magisterskie na kierunku Technologia Żywności na Uniwersytecie Rolniczym im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. Tematem pracy magisterskiej zrealizowanej pod opieką dr hab. inż. Szczepana Bednarza, prof. PK było „Otrzymywanie i właściwości celulozy modyfikowanej chemicznie cyklodekstrynami jako nowego materiału na opakowania spożywcze”. Pracę doktorską zatytułowaną „Poliestry zawierające cyklodekstryny do zastosowań w inżynierii tkankowej” zrealizowaną pod kierownictwem prof. dr hab. inż. Dariusza Bogdała oraz dr hab. inż. Szczepana Bednarza, prof. PK obronił z wyróżnieniem w 2016 roku. Od 2014 roku jest pracownikiem Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej (obecnie na stanowisku adiunkta naukowo-dydaktycznego). W tym czasie zdobywał doświadczenie naukowe przez zaangażowanie w realizację szeregu projektów badawczych zarówno w roli kierownika jak i wykonawcy (finansowanych przez NCN, NAWA oraz NCBR).
Dr. inż. Wiktor Kasprzyk swój warsztat badawczy rozwijał także poprzez uczestnictwo w licznych szkołach letnich i stażach naukowych w renomowanych ośrodkach zagranicznych. W 2013 roku spędził 3 miesiące w Ian Wark Research Institute na Uniwersytecie Południowej Australii, gdzie pod okiem prof. Hansa Griessera oraz dr Marka Jasieniaka zdobywał doświadczenie w prowadzeniu reakcji w plazmie niskotemperaturowej oraz poznał główne zalety popularnej w ostatnim czasie reakcji typu „click” (katalizowana miedzią cykloaddycja azydkowo-alkinowa) („Plasma assisted covalent immobilization of cyclodextrin derivatives via click”, Program Politechnika XXI wieku). Z kolei w 2014 roku spędził 3 miesiące w katedrze Inżynierii Biomedycznej na Uniwersytecie Northwestern (USA). W tym czasie rozwijał swoje umiejętności w reakcjach typu „click” oraz innych sposobach chemicznej modyfikacji powierzchni materiałów otrzymanych z poli(cytrynianów alkilenu) (PAC) związkami o działaniu przeciwzakrzepowym. Badania te prowadzone były w zespole prof. Guilermo Ameera który uważany jest za protoplastę syntezy i wykorzystania materiałów z PAC w inżynierii regeneracyjnej tkanek miękkich („Immobilization of cyclodextrin tetradecasulfate on citric acid based tissue scaffolds”, Program Politechnika XXI wieku). Na przełomie lat 2019/2020 dr inż. Wiktor Kasprzyk pracował przez 12 miesięcy w zespole prof. Jochena Feldmanna w Katedrze Fotoniki i Optoelektroniki na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W tym czasie pod okiem dr hab. Jacka Stolarczyka, prof. UJ poznawał różnego typu techniki spektroskopii czasowo-rozdzielczej oraz prowadził badania mające na celu wykorzystanie kropek węglowych jako katalizatorów w fotokatalitycznym wytwarzaniu wodoru z wody („Luminescence phenomena of red-emitting carbon dots”, Stypendium im. Bekkera – NAWA). Na przełomie lat 2021/2022 przebywał przez 6 miesięcy na stażu w Czeskiej Akademii Nauk w Pradze, gdzie pod opieką dr Hynka Benesa oraz prof. Luci Bacakovej pracował nad opisem właściwości fizykochemicznych materiałów typu PAC oraz zdobywał doświadczenie w hodowlach ludzkich linii komórkowych i charakterystyce właściwości biologicznych powyższych materiałów („Novel fluorescent and antioxidative polyesters for vascular tissue engineering”, Sonatina – NCN).
Inspiracje naukowe
Dr inż. Wiktor Kasprzyk wraz z Zespołem swoje pomysły naukowe skupia głównie na wykorzystaniu kwasu cytrynowego i jego pochodnych jako surowców do opracowania wyspecjalizowanych materiałów i rozwiązań o potencjalnych zastosowaniach w analityce, farmacji, optoelektronice, inżynierii tkankowej, fotokatalizie, technologii żywności czy biotechnologii. Zainteresowanie kwasem cytrynowym ma swoje źródło w tym, że jest to związek szeroko rozpowszechniony w przyrodzie (m.in. jest to półprodukt cyklu Krebsa związanego z procesem oddychania komórkowego) i jest używany w przemyśle na wielką skalę (m.in. jako dodatek do żywności), a dzięki biotechnologicznej ścieżce produkcji jest to surowiec stosunkowo tani i ogólnodostępny. Z kolei, specyficzna struktura chemiczna umożliwia mu uleganie ogromnej liczbie transformacji prowadzących do związków i materiałów o intrygujących właściwościach fizykochemicznych i biologicznych. Kluczowym faktem przemawiającym za podjęciem takiego kierunku badawczego jest to że pomimo tak dużego rozpowszechnienia kwasu cytrynowego, obecny stan wiedzy na temat reakcji którym on ulega jest niewystarczający do opisu pewnych procesów zachodzących w naturze czego dowodem są coraz to nowe odkrycia dotyczące fascynujących szlaków jego przekształceń.
Dorobek naukowy:
Research Gate
Google Scholar
Scopus
ORCID
